Terbeschikkingstelling (tbs) ligt de laatste tijd onder vuur. De samenleving accepteert namelijk geen onttrekkingen aan toezicht en recidives. Aandacht komt steeds meer te liggen op veiligheid en minder op behandeling. Tegelijkertijd is er minder geld waardoor de bezetting van sociotherapeutische behandelaars op de woon- of behandelafdelingen in forensisch psychiatrische centra (fpc's) vermindert. Dat heeft consequenties voor de kwaliteit van de behandeling die gegeven wordt aan de tbs-patiënten. Hoe kan in deze tijd van beperktere middelen nog steeds goede zorg worden gegeven aan de individuele patiënt? En wat is eigenlijke goede zorg in een fpc? In dit artikel staan beide vragen centraal. Aan de hand van inzichten uit de zorgethiek, en van denkers als Levinas, Ricoeur en Bourdieu, wordt het concept goede zorg verder uitgewerkt en onderzocht wat nodig is om deze conceptie van zorg in de bestaande situatie van een forensisch psychiatrisch centrum te realiseren. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.