Ouders hebben een belangrijke taak in het helpen individueren van hun kind in de verschillende ontwikkelingsfasen. Ze zullen meer ruimte geven aan hun kind als ze vertrouwen hebben in hun zelfregulerend vermogen. Maar wat als hun kind (chronisch) ziek is? Welk effect heeft een lichamelijke ziekte op de autonomieontwikkeling van hun kind en op zijn losmakingsproces? De ontwikkelingstaken die gezonde kinderen veelal vanzelfsprekend oppakken en doorlopen, kan het zieke kind soms veel moeilijker doormaken. Het bestaan van een (chronische) ziekte kan leiden tot meer angstige momenten die het gevoel van veilige gehechtheid bedreigen. De mogelijkheid om hun kind conform de leeftijdsfase los te laten, is voor ouders vaak heel moeilijk vanwege de noodzaak om te waken over de lichamelijke toestand van hun kind. In dit artikel ga ik hier nader op in. De vraag komt aan bod hoe ouders in dergelijke situaties hun relatie met hun kind kunnen vormgeven en hoe ouderbegeleiding en kindertherapie kan verlopen, om ouders en kind een gezonde separatiemogelijkheid te bieden zonder de medische behandeling, de compliantie, geweld aan te doen. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.