Bij de denkers van wie het werk inspirerend en maatgevend is voor de theorie en praktijk van normatieve professionalisering, kan Richard Sennett niet ontbreken en in de werkgroep Normatieve Professionalisering hebben we met name aandacht besteed aan zijn De Ambachtsman. De mens als maker (2008); en dat boek staat in dit artikel centraal. Van beroep ben ik cultureel werker en met dat vak houd ik me al zo’n vijfenveertig jaar bezig (zowel theoretisch als praktisch), waarbij het accent ligt op de theorievorming en methodiekontwikkeling. Daarbij was en is het werk van Oskar Negt (1934) een belangrijke oriëntatie; ten behoeve van de politieke vorming en het leren van democratie besteedt hij aandacht aan de verbindingen tussen (alledaagse) ervaringen en politiek handelen, tussen cultuur en arbeid, tussen verstand en zintuigen, tussen arbeid, politiek en moraal (zie onder andere: Cultuur als akkerbouw der zinnen (1993). In Geschichte und Eigensinn (1981) ontwikkelt hij samen met Alexander Kluge een politieke economie van de arbeidsvermogens en steeds is de wereld van de arbeid en van de werkende mensen een belangrijk onderwerp. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.