DE OUDERDOM UITSTELLEN DOOR TE LEREN Destijds bleek de leerplicht een doeltreffend instrument om het toetreden tot vroegtijdige (economische) volwassenheid te vertragen. Dat leverde en passant generaties vakbekwame ambachtslieden op. En dat gaf weer een geweldige impuls aan innovatie op vele fronten. Wat let ons de ouderen van nu aan te sporen die inmiddels aanmerkelijk ingekorte periode weer op te rekken, af te zien van het vrijwillig te vroeg intreden in de ouderdom en daarvoor in de plaats leerplicht voor zichzelf te eisen? Misschien levert dat een eerste generatie op die de kunst en het vak van gezond en onafhankelijk oud worden echt verstaat. Die met elkaar het ambacht van intragenerationele zorg zelf gaat uitvinden en op het punt van solidariteit binnen de eigen generatie zelfvoorzienend wordt. Ik zie al een interessant pakket aan thema's: masterclass generativity en connectability, stages social return on investment of oefeningen in rolwisseling binnen het kwadrant van biologische- psychologische- sociologische- en kalenderleeftijd. En natuurlijk allemaal op locatie, in context, in situ, waar volwassenen vanzelf leren. Er komt heel wat bij kijken willen we de laatste dertig jaar van ons leven goed besteden. Een pretpakket a la Zwitserleven blijft mogelijk, maar wel met volledig eigen risico. Toine de Caluwé Senior adviseur GITP Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.