Magazine Logo

Er zijn 19 resultaten voor:

Placeholder image

De oorzaak van het probleem

In het vorige nummer stond in het thema ‘Wat heet (nog) ouderbegeleiding’ de vraag centraal welke vormen van werken met ouders nog ouderbegeleiding mogen heten. Frans Beelen reageert op de inleiding bij dat thema waarin de criteria voor ouderbegeleiding worden benoemd. Mevrouw Frans Beelen is geregistreerd creatief therapeut beeldend vormen en (leer)supervisor en docent supervisiekunde. Zij doceert aan de Hogeschool van Utrecht (Praktisch Pedagogische Gezinsbegeleiding) en aan de RINO Amsterdam. Adres: M.G. de Bruinlaan 16, 3571 VE Utrecht.

1-1-2005 - Frans Beelen
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Een witte cursus en zwarte koffie

Birsen Akin herkent zich in de artikelen van Meurs, maar meent dat migratie niet altijd problematisch of traumatisch is. En haar bezwaar bij preventieprojecten is dat daar impliciet van uit lijkt te worden gegaan. Zij beschrijft haar ervaringen als allochtone ouderbegeleider in de omgang met autochtone en allochtone collega’s, en wat zij van elkaar kunnen leren. TrefWoorden: allochtone ouderbegeleider, mixcultuur Birsen Akin is maatschappelijk werker/ouderbegeleider, onderzoeker bij de Raad voor de Kinderbescherming. Adres: Neuhuyskade 40, 2596 XL Den Haag E-mail: B.Akin@rvdk.minjus.nl Inleiding Twee maanden geleden moest ik voor mijn werk bij de Raad voor de Kinderbescherming een cursus volgen. De naam van de cursus was ‘interculturele communicatie’. Dit is de nieuwe naam van een methodiek ‘werken met allochtone cliënten’. Gezien mijn afkomst — ik kom uit Turkije — en mijn eigen ervaringen in de Nederlandse samenleving vond ik het niet nodig om deze cursus te volgen, maar het was verplicht voor alle raadsonderzoekers.

1-1-2005 - Birsen Akin
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Je naaste buur is beter dan je verre broer

Interview met Zari Mousavi, coördinator van ‘Opstap’-projecten te Assen voor jonge ouders van alle nationaliteiten. Adres: Stichting Peuterspeelzaalwerk Assen, Pelikaanstraat 2, 9400 AP Assen Van Iran naar Nederland In 1987 kwam ik met mijn man en twee kim deren op uitnodiging van de regering als politiek vluchteling naar Nederland. In Iran werkte ik als docent en adviseur op een middelbare school. Ik gaf les in techniek en beroepsoriëntatie, en de lessen bestonden uit theorie en praktijk. Aan de hand van de school resultaten van de kinderen gaf ik advies aan ouders welke studierichting zij voor hun kind konden kiezen. In Iran waren mijn man en ik politiek actief tegen het regime, omdat er geen vrijheid, zoals vrijheid van meningsuiting, was. Omdat wij openlijk tegen de overheid in opstand kwamen, kregen wij problemen. Ik kwam zelfs in de gevangenis terecht. Op een gegeven moment besloten wij met onze kinderen te vluchten. Wij moesten alles achterlaten en konden ook geen afscheid van onze familie nemen, omdat ons leven gevaar liep. Eerst vluchtten wij naar Pakistan, waar wij als erkende politieke vluchtelingen tien maanden waren. Na twee a drie moeilijke gesprekken met een Nederlandse delegatie in Pakistan mochten wij naar Nederland. Tijdens dat gesprek vroeg men ons wat wij in Nederland wilden doen. Ik zei dat ik verder wilde studeren en in Nederland mijn kennis wilde verrijken. Toen wij eenmaal in Nederland waren, deden mijn man en ik ons best om zo snel mogelijk Nederlands te leren. Wij waren er dag en nacht mee bezig en verzorgden daar naast onze twee kinderen. Het was een zwaar leven. Ik wilde graag pedagogiek studeren omdat mijn kinderen in Nederland zouden opgroeien. Ik was als ouder nieuwsgierig hoe het Nederlandse onderwijs en de Nederlandse opvoeding in elkaar staken. Tijdens mijn studie heb ik gesolliciteerd naar de functie van coördinator van de Opstap projecten. Toen ik in 1993 werd aangenomen ging ik door met mijn studie en rondde die ook af.

1-1-2005 - Birsen Akin
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Grenzen, hoezo?

Samenvatting In het vorige nummer rond het thema ‘Wat heet (nog) ouderbegeleiding’stond de vraag centraal welke vormen van werken met ouders nog ouderbegeleiding mogen heten. Hubert Stiers reageert eerst met een beschrijving hoe vormen van hulpverlening zich presenteren; door het beschrijven van de verhouding met en de afgrenzing tot andere hulpvormen. Dat helpt om te begrijpen hoe en waarom de drie vormen van hulpverlening in de artikelen over gezinscreatieve therapie, speltherapie en transactionele analyse, ook graag ouderbegeleiding willen heten. Vervolgens gaat hij in op de drie casussen. Hubert Stiers is ouderbegeleider/gezinspsychotherapeut en opleider/supervisor bij het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven Adres: Tiensestraat 102, 3000 Leuven (België) Tel. 0032-16-326066 E-mail: hubert.stiers@psy.kuleuven.ac.be Inleiding Het thema dat Alice van der Pas in het vorige nummer van O&O aan de orde stelde, is belangwekkend maar moeilijk. De diversiteit in het werken met ouders noopt tot het formuleren van kwaliteitsnormen én tot het construeren en vasthouden van een tolerant, integrerend denken over wat ouderbegeleiding is. Elk beroep, dus ook ouderbegeleiding, laat zich scherper definiëren door te expliciteren wat het niet is. Maar dit nieuwe aspect van de uitnodiging door Van der Pas lijkt slechts ten dele te kunnen worden beantwoord met de gepresenteerde casuïstiek. Ik licht eerst mijn indruk toe, daarna ga ik in op de beschreven casussen.

1-1-2005 - Hubert Stiers
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Hoe positioneer je je tussen 'zij' en 'wij'als therapeut

Anke Savenije werkt als psychotherapeut-systeemtherapeut bij het adolescententeam van GGZ Buitenamstel en bij het Amsterdams Instituut voor Gezins- en Relatietherapie, en heeft een Neder-lands-culturele achtergrond. Ze was tien jaar (hoofd)redacteur van het tijdschrift: Systeemtherapie en is samen met Nel Jessurun de initiator geweest van de multiculturele psychotherapie-opleiding van de Rino Noord-Holland. Prof. dr. Patriek Meurs studeerde theologie, psychologie, culturele antropologie, seksuologie en filosofie, en is opgeleid in de kinderpsychotherapie. Hij is verbonden aan het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven. Inleiding Anke Savenije: Je benadrukt terecht de kwetsbaarheid van de interculturele ontmoeting. Het werken met migranten in België, maar ook in Nederland, is een eenzaam vak. Het is slechts een kleine club die zich ermee bezighoudt. We hikken aan tegen grote weerstanden, en voelen ons dus vaak geïsoleerd. Je zoekt in je werk met migrantenouders naar verbinding: tussen vroeger en nu, man en vrouw. Dat zie je als centrale taak van jezelf als therapeut. Je luistert ‘close’, let op verschillen, transformeert die tot verhalen die bruikbaar zijn, tot bronnen van kracht waardoor voortgang weer mogelijk is. Herkenbaar is de ontwikkeling die je schetst in het werken met migranten. (Hadden we maar een ander woord: zowel allochtoon als migrant zijn onprettige termen; nieuwe Nederlander is politiek correct en vriendelijk, maar al die woorden benadrukken vooral het onderscheid tussen ‘wij’ en ‘zij’.) Eerst is er de onhandigheid en we denken dat we vast allerlei belangrijke dingen overslaan. We zijn behept met stereotypen als: ‘de ouders zijn traditioneel en die verhinderen de acculturatie van de kinderen’. Dan gaan we ons langzamerhand meer op ons gemak voelen en hebben we ruimte om te zoeken naar verschillende betekenissen. We gaan zien hoe culturele scripts ook dragend kunnen zijn voor verandering en hoe ze therapeutische ruimte kunnen geven. Langzamerhand realiseren we ons dan dat culturele scripts ook individueel verschillen. Moeders, vaders, kinderen, eerste en tweede generatie - allemaal verschillen ze. En dan de ontdekking: ‘ach, zo bijzonder is dat toch niet, want zo ga ik toch ook te werk met alle andere ouders’. Het verrijkt dan ook ons werk met andere ouders, of, in mijn geval, met andere gezinnen en adolescenten. Dat zijn meestal mijn cliënten.

1-1-2005 - Anke Savenije
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Inhoudsopgave

VAN DE REDACTIE KOLOM Bert Krapels, “Papier hier” THEMA I: TOEKOMST IS HERKOMST - WERKEN MET MIGRANTENOUDERS Mariëtte Hoogsteder, Inleiding op het thema Patrick Meurs, Toekomst is herkomst Anke Savenije en Patrick Meurs, Hoe positioneer je je als therapeut tussen 'zij' en 'wij' Patrick Meurs, Gül Jullian en Nicole Vliegen, Verder vanuit de bron Zari Mousavi, Opnieuw wortelen, kan dat zomaar Birsen Akin, Een witte cursus en zwarte koffie Mariëtte Hoogsteder, Nawoord THEMA II: WAT HEET (AL/NOG) OUDERBEGELEIDING - DISCUSSIE Alice van der Pas, Inleiding op het thema Hubert Stiers, Grenzen, hoezo\ Frans Beelen, De oorzaak van het probleem RUBRIEKEN Surf & Zap Alice van der Pas, The importance of being a grandma Je naaste buur is beter dan je verre broer Zari Mousavi, Andere maatschappij, andere vaardigheden Wellesnietes Zijn ouders er MEE geholpen\ LITERATUUR Essay Alice van der Pas, Goede bedoelingen, fout gedrag Recensies Ge Haans, Luk Robbroeckx, Joke Hoogeduin & Annemarie van Beem-Kloppers, Ouderbegeleiding bij roldifferentiatie - ouders helpen bij het invullen van de ouderrol na plaatsing van hun kind in pleeggezin Vivian Shapiro, Janet Shapiro en Isabel Paret, Complex adoption and assisted reproductive technology: A developmental approach to clinical practice. Notabene

1-1-2005 -
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Kolom - Papier hier

Heeft u wel eens geprobeerd om iemand in loondienst te nemen? Niet doen! U wordt geconfronteerd met een woud aan onnavolgbare regels en onbegrijpelijke formulieren, waarvoor u vervolgens weer een deskundige moet inhuren. Heeft u wel eens overwogen uw kind op een school voor speciaal onderwijs te plaatsen? Denk er goed over na, want u wordt weggespoeld in een stortvloed van formulieren. Zoekt u een baan in het onderwijs? In het kader van de ‘deregulering’ heeft het ministerie van Onderwijs twee keer zoveel nieuwe regels ingevoerd.

1-1-2005 - Bert Krapels
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Literatuur - Essay

Iedereen in Nederland weet inmiddels dat hier elk jaar 50.000 tot 80.000 kinderen worden mishandeld. In november 2004 wijdden de media een week lang aandacht aan geweld binnen het gezin met name kindermishandeling, en telkens weer werden die twee cijfers genoemd: 50.000 en 80.000. Het lijkt dan alsof ze elke feitelijke betekenis verliezen en alleen een symbool zijn voor ‘iets ergs’. Rond elk van die kinderen heeft zich in feite een drama afgespeeld, en elk drama was er één te veel. Maar hoe verbazingwekkend is eigenlijk het aantal van 50.000? Of80.000? Voor de ernst van aard- en zeebevingen hebben we de schaal van Richter, en wanneer een beving een kracht van 9 heeft op de schaal van Richter weten we dat het een ernstige beving is. Ook voor koorts en bloeddruk hebben we schalen. Voor het vóórkomen van kindermishandeling hebben we geen schaal. Het interpreteren van cijfers is dan ook nattevingerwerk zolang we cijfers niet kunnen afzetten tegen andere data, of ze op zijn minst vertalen in een percentage.

1-1-2005 - Alice van der Pas
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Literatuur - nota bene

Literatuur - nota bene

1-1-2005 -
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Literatuur - Recensies

Literatuur - Recensies

1-1-2005 -
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Opnieuw wortelen: kan dat zomaar?

Zari Mousavi herkent veel in de twee artikelen van Patrick Meurs en gaat op drie punten nader in. De cultuur van het land van herkomst is in zeker opzicht even onbekend als die van het migratieland. De migrant zoekt houvast door zich alsnog daaraan vast te klampen of klampt zich vast aan de cultuur van het nieuwe land. Maar aan welk aspect daarvan? Vooral bij het grootbrengen van kinderen is dit een heikel punt: wat laatje los en wat neem je over? En waarom? Informatie speelt dan een cruciale rol, vooral over gewone dingen, zoals hoe er op school met de kinderen wordt omgegaan. Die gewone informatie ontbreekt vaak, en er is evenmin een plek waar ouders hun gewone vragen kunnen en durven stellen. Trefwoorden: opvoedingsvoorlichting, opvoedingsondersteuning, interculturele ouderbegeleiding

1-1-2005 - Zari Mousavi
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Surf & zap

Surf & zap

1-1-2005 -
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Thema I:Toekomst is herkomst -werken met migrantenouders | Inleiding op het thema

Op 19 november 2004 vond in Amsterdam een studiedag plaats over het werken met migrantenouders, oftewel interculturele ouderbegeleiding. De studiedag was een initiatief van Alice van der Pas, door haar georganiseerd in samenwerking met Rino Noord-Holland. De centrale spreker was Patrick Meurs, als hoogleraar verbonden aan het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven. Reeds twee keer eerder kwam u zijn naam tegen in Ouderschap & Ouderbegeleiding. In april 2001 wijdden wij een thema aan ‘Migranten - mensen met een geschiedenis’. Met zijn collega Gaston Cluckers leverde Meurs daaraan een bijdrage.

1-1-2005 - Mariëtte Hoogsteder
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Thema II: Wat heet (al/nog) ouderbegeleiding? — discussie vanuit de lezerskring | Inleiding op het thema

Een brief met bovenstaande kop, afkomstig van een Belgische lezer, kwam bij de redactie binnen als reactie op het bijna gelijknamige thema in ons oktobernummer. Een kritische reactie. Daarna nog een; een Nederlandse. De redactie is gelukkig met ingezonden brieven, maar de drie eerdere keren dat we de vraag ‘Wat heet ouderbegeleiding?’ als thema aan de orde stelden, hoorden we niets. Waarom nu wel? Omdat ik de laatste keer in mijn inleiding grenzen heb getrokken en beoordelingscriteria heb voorgesteld? Omdat ik kritiek had op bepaalde aspecten van alle drie de gepresenteerde gevalsbeschrijvingen, en omdat één ervan naar mijn mening geen ouderbegeleiding mocht heten?

1-1-2005 - Alice van der Pas
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Toekomst is herkomst

Therapeutisch werken aan het constructief verweven raken van acculturatiestreven en oorsprongsgehechtheid Interculturele ouderbegeleiding dient gericht te zijn op het vinden van een constructieve plaats voor de intergenerationele migratiegeschiedenis en de betekenis van de cultuur van herkomst. Allochtone gezinnen die op consultatie komen, zitten soms verstrikt in die geschiedenis en herkomst; ze komen daardoor in moeilijkheden in hun ouderschap en kunnen mede daardoor de integratiekansen nog niet ten volle benutten. Allochtone ouders dienen begeleid te worden om deze dubbele dynamiek van toekomstgerichtheid en oorsprongsgehechtheid in hun educatief handelen te helpen begrijpen. Op die manier kunnen deze ouders de (innerlijke, relationele en transgenerationele) conflicten die ermee gepaard gaan, constructiever gaan hanteren. De paradox is dat de waarden en normen van de herkomst beter kunnen worden aangewend wanneer ze expliciet worden geplaatst in een toekomstperspectief en in het kader van een interactie met ‘andere’ waarden en normen. Allochtoon ouderschap wordt aldus tegelijk uiterst belangrijk gemaakt en in een transformatieproces betrokken. Deze lezing werd uitgesproken tijdens de eerste Lekkerkerker Lecture, 19 november 2004 te Amsterdam. Trefwoorden: interculturele ouderbegeleiding, migranten Prof. dr. Patrick Meurs studeerde theologie, psychologie, culturele antropologie, seksuologie en filosofie, en is opgeleid in de kinderpsychotherapie. Hij is verbonden aan het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven. Adres: Tiensestraat 102, 3000 Leuven, België. Tel. 0032-16-326042. E-mail: patrick.meurs.@psy.kuleuven.ac.be

1-1-2005 - Patrick Meurs
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Nawoord bij thema - ‘Toekomst is herkomst. Werken met migrantenouders’

Dit thema is het resultaat van een mooie studiedag die prachtige artikelen opleverde. Patrick Meurs laat in zijn eerste artikel zien hoe hij er in zijn psychotherapeutisch werk geleidelijk toe kwam te kijken naar culturele wortels van migranten. Zij brengen die mee in de therapieruimte en Meurs werkt expliciet met die wortels. In zijn tweede artikel wordt preventief werken bijna therapeutisch. Culturele sensitiviteit, authentiek respect voor allochtone ouders en goed luisteren worden methodisch ingezet om heel onnadrukkelijk ouders bij te staan die extra kwetsbaar zijn. Het onnadrukkelijke lijkt voor een buitenstaander op ‘koffieklets’, zoals Meurs dat noemt, maar schijn bedriegt. Ik wil enkele punten uit de artikelen van Meurs aanstippen. Ten eerste de paradox van de migratie. Een gemigreerde ouder kijkt vooruit, wil de kinderen in dit nieuwe land een betere toekomst geven. Dat men soms twijfelt over teruggaan naar het herkomstland of zich niet weet te binden aan het nieuwe land, doet hier niets aan af. Ouders zijn toekomstgericht. Tegelijkertijd kan men de toekomst alleen maar vinden in het bewust zijn van de herkomst. Terug kunnen kijken voordat men vooruit kan. Dit centrale thema is de basis van beide artikelen van Meurs.

1-1-2005 - Mariëtte Hoogsteder
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Van de redactie

'Toekomst is herkomst', de titel van het grootste thema in dit nummer is intrigerend: hoe vaker je het uitspreekt hoe meer het je aan het denken zet. Patrick Meurs doelt op de herkomst van migranten die onderdeel is van hun dagelijks bestaan en niet verloochend mag worden in de hulpverlening. Dat geldt niet alleen voor migranten: ook mijn herkomst is een onloochenbaar deel van mijn bestaan en van invloed op mijn ouderschap en de toekomst van mijn kinderen. Bij migranten is die herkomst alleen zo 'anders' dat het kennelijk extra inzet vraagt om die herkomst niet te miskennen. Of is er toch iets anders aan de hand? Gaan wij als hulpverleners niet te gemakkelijk ervan uit dat we de herkomst van onze witte klanten wel kennen omdat ze uit de zelfde cultuur komen? Savenije beschrijft hoe zij in haar eerdere discussie met Meurs op het verkeerde been werd gezet omdat ze reageerde vanuit de veronderstelling dat hij uit eenzelfde cultuur kwam als zij. Kortom: dit thema lijkt over werken met migrantenouders te gaan, maar eigenlijk gaat het over onszelf. Weten vanuit welke herkomst je in het leven staat en je vak vormgeeft, is het begin van het gesprek met de ander, of zijn herkomst nu dezelfde is of niet.

1-1-2005 - Ineke Huibregtsen
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Verder vanuit de bron

Preventief werken en het creëren van een nieuwe horizon De auteur bespreekt manieren om preventief en cultuursensitief te werken aan veerkracht in allochtone gezinnen met jonge kinderen. Aan de hand van het programma ‘De eerste stappen worden achtergrond, praktijk en methodisch werken toegelicht. De culturele sensitiviteit uit zich in de materiele inrichting van de ruimten, de aanpak en werkwijze van het programma in allerlei aspecten, en in de samenstelling van het team. Men werkt met een semi-gestructureerde methode, gericht op emotionele beschikbaarheid voor de ouders, ontwikkelingsgerichtheid op het kind en op opvoedingsondersteuning van de ouders en hun netwerk. Meurs bespreekt ook depsychodynamiek van migratie in relatie tot de huidige tweede generatie allochtone moeders en vaders. Deze ouders beschikken vaak over goede ouderschapskwaliteiten die echter in moeilijke socio-economische omstandigheden en/of ten gevolge van bepaalde omstandigheden in hun migratieproject te weinig tot expressie kunnen komen. Juist daarom richt het programma zich vooral op het ontwikkelen en versterken van hun veerkracht. Deze veerkracht situeert zich in persoonlijke, familiale en sociaal-culturele bronnen en helpt om nieuwe wegen te banen naar de toekomst: ontwikkelingskansen bevorderen, mogelijke stagnaties voorkomen. Trefwoorden: preventie, interculturele ouderbegeleiding Dr. Patrick Meurs is klinisch psycholoog, cultureel antropoloog en psychotherapeut. Hij is als hoogleraar verbonden aan het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven. Nicole Vliegen is klinisch psycholoog en psychotherapeut. Ze is als wetenschappelijk medewerkster verbonden aan het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven, waar ze een doctoraat voorbereidt over vroege ouder-kindinteractie. Gül Jullian is klinisch psycholoog en psychotherapeut. Ze is van Turkse alkomst, studeerde te Parijs, waar ze stage liep in de Maisons (Oujvertes van Fran^oise Dolto. Werkte als therapeute het ‘De eerste stappen’-programma mee uit. Adres: Tiensestraat 102, 3000 Leuven, België. Tel. 0032-16-326042. E-mail: patrick.meurs.@psy.kuleuven.ac.be

1-1-2005 - Patrick Meurs, Nicole Vliegen en Gül Jullian
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Welles nietes

In de vorige nummers kon u in deze rubriek de reacties lezen van werknemers van MEE en van MEE Nederland over de ingrijpende veranderingen in de ambulante hulp voor mensen met een verstandelijke beperking door de transformatie van de SPD’s naar MEE. Werkers van MEE vertellen ons dat ze zich ernstig zorgen maken omdat de toegang tot ambulante zorg moeilijker is geworden, ouders niet de hulp krijgen die nodig is en veel deskundigheid verloren gaat. Werkers bij MEE zijn geen hulpverleners meer, maar ‘zorgconsulenten’. Zij moeten vraag-gestuurd werken, maar krijgen te weinig tijd om zich te verdiepen in de vraag. MEE Nederland is het hier niet mee eens en schrijft: ‘... mensen met een beperking kunnen bij ons terecht voor informatie, advies en ondersteuning. MEE ondersteunt mensen levenslang en levensbreed, dat wil zeggen op alle levensterreinen. MEE helpt keuzes maken zonder te bevoogden, ondersteunt bij moeilijke afwegingen en wijst zo nodig de weg naar de aangewezen instanties.

1-1-2005 -
Editie 1 - 2005
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website