Magazine Logo

Er zijn 18 resultaten voor:

Placeholder image

3 De interne dialoog, krachtbron van ouders

Zoals we in hoofdstuk 1 al opmerkten: ouderschap is een tijdloze morele verbinding tussen een ouder en een kind die geen voorwaarden kent. Dat wil zeggen: de verbinding staat los van de vraag of het kind een bijzondere ontwikkeling doormaakt en al dan niet gedragsproblemen vertoont. Los ook van de vraag of het kind zijn ouders 'alleen maar’ voor faseproblemen stelt. Anders gezegd: alle ouders staan voor de opgave om met alles wat op hun pad komt, het met hun kind vol te houden. En ouders willen dat ook. Hoe doen ze dat toch? Door de verschillen in wensen en behoeften van ouder en kind wordt het voor de ouder balanceren. Het besef van de noodzaak om vooral en als eerste in te spelen op de primaire levensbehoeften van het jonge, afhankelijke kind heeft tot gevolg dat de eigen wensen naar de achtergrond worden geschoven. De vanzelfsprekendheid waarmee dat vaak gebeurt, is meer schijn dan werkelijkheid.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

6 - De invloed van ervaringen, emoties en visies

De ervaringen met je eigen en andere ouders en de daaraan gekoppelde emoties bepalen deels je houding tegenover ouders die je in je werk tegenkomt. Die houding wordt bijvoorbeeld ook beïnvloed door emoties die kinderen en ouders bij je oproepen en door de visie van je collega’s of de organisatie op ouders. Dat oproepen van emoties gebeurt soms bewust en soms minder bewust, soms nauwelijks merkbaar en dan weer heftig. Het kan leiden tot een overidentificerende, of juist sterk moraliserende of zelfs afkeurende houding naar ouders of kinderen. We spreken gemakkelijk over 'lastige ouders’ alsof dat een eigenschap van ouders zelf is. Hoewel sommige ouders zich soms terecht als een lastige ouder opstellen vanuit de overtuiging dat hun kind iets nodig heeft, zegt het doorgaans meer over degene die een dergelijke term gebruikt. Het woord ‘lastig’ heeft dan namelijk betrekking op de mate van ‘last’ die een professional van een bepaalde ouder of ouders heeft. Het is meestal een persoonlijke emotie in een specifieke context, maar het kan ook een gedeelde emotie in een bepaalde context zijn, zoals je werkkring.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

1 De tijdloze en kwetsbare relatie van een ouder met zijn kind

Elke geboorte is een unieke gebeurtenis voor iedere ouder. Het is de komst van een nog niet gekend mensje. Met dat kind ontstaat er een bijzondere relatie tussen de ook unieke ouder en dit kind. Een relatie die door de onderlinge afhankelijkheid sterk verschilt van elke andere menselijke relatie. Niet alleen voor en tijdens de zwangerschap, maar ook van de wieg tot het graf. Vanaf het geboortemoment blijf je kind van je ouders en ouder van je kind. Het moment van de geboorte van je kind is een onomkeerbare levensgebeurtenis, waarbij het voor ouders afwachten is welk kind zij krijgen. Kinderen kiezen hun ouders niet, maar ouders kiezen evenmin dit kind. Er is geen andere relatie waarin mensen zo afhankelijk zijn van elkaar en elkaar zo lang en zo diepgaand beïnvloeden. Het krijgen van een kind is voor iedere ouder een ingrijpende gebeurtenis. Het sterke appel dat een kind op de ouder doet raakt de ouder in alle lagen van zijn mens-zijn. Met de geboorte van elk kind ervaart de ouder de opdracht te moeten ontdekken wat dit kind allemaal van hem nodig heeft om goed groot te kunnen groeien. En dat in elke levensfase van het kind opnieuw. In elke fase van het leven leert een kind weer andere dingen waardoor ook het beroep op de ouders telkens verandert.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

5 Het je verplaatsen in de positie van de ouder

In opleidingen voor professioneel werk met kinderen krijg je inzicht in wat kinderen nodig hebben en leer je om je goed op kinderen af te stemmen. Je leert ook pedagogische en didactische vaardigheden. Vakken als ontwikkelingspsychologie, psychopathologie en leertheorie liggen daaraan ten grondslag. Met die kennis als basis ga je aan de slag met andermans kinderen die voor zorg of hulp aan jou worden toevertrouwd. De illusie die soms wordt gewekt is dat het met het kinderen wel goed komt op voorwaarde dat de opvoeder inspeelt op hun behoeften. Dit wordt dan 'handelen in het belang van het kind’ genoemd. Een uitspraak die we in de inleiding van dit boek al even kritisch onder het vergrootglas hielden. Gebruik ervan leidt naar onze mening tot verwarring, onzekerheid en strijd. Het beperkt de opvoeder tot voorwaardenschepper. De opvoeder wordt als het ware een instrument dat condities moet scheppen ten gunste van de kinderontwikkeling.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Inleiding

We zijn allemaal geneigd te oordelen over het gedrag van een ander. Zeker wanneer er 'kinderen in het spel zijn’ en nog meer wanneer wordt gevreesd dat de kinderontwikkeling gevaar loopt. Dan dringt zich de vraag op wie daarvoor verantwoordelijk is. We hebben dan vaak snel (en soms helaas terecht) een hard oordeel over ouders en hun opvoeding. Gedrag van ouders roept vaak heftige emoties bij ons op. Hoe oud men ook is, het feit dat we allemaal kind van onze ouders waren en blijven, zorgt ervoor dat ieder zich gemakkelijk kan inleven in het kind. Dat maakt begrijpelijk dat we die emoties ten aanzien van zowel ouders als kinderen zo sterk kunnen ervaren. In opleidingen leren studenten en stagiairs door hun ervaringen in gesprekken met ouders dat ze moeten oppassen dat die sterke emoties niet de belangrijkste drijfveer van hun professioneel handelen worden. Ook beginnende en ervaren hulp- en dienstverleners herkennen dat gevaar. Voor iedere professional die met kinderen werkt en dus met ouders moet samenwerken, blijft het lastig zich van die emoties vrij te spelen, maar dat is wel noodzakelijk. We bedoelen met ‘vrijspelen’ dat je die emoties tijdig herkent en ze zó leert hanteren dat ze niet richtinggevend zijn in je professionele houding naar ouders en kinderen.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Literatuur

Literatuur

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Nawoord

Nawoord

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

4 Omstandigheden van ouderschap

Waar je bed staat, heb je als kind niet zelf in de hand. Als we nadenken over de start van een nieuw kinderleven is het logisch dat we de omstandigheden ervan in kaart brengen. In boeken en artikelen over zwangerschap en bevalling staat altijd wel een hoofdstuk over wat noodzakelijke omstandigheden zijn voor pasgeborenen. Het gaat dan over de basale levensvoorwaarden, zoals voldoende voedsel, kleding, veiligheid en verzorging. Maar we lezen zelden over wat die betekenen voor de leveranciers ervan: de ouders. Hoe komt het toch dat tijdens gesprekken over het grootbrengen van kinderen, omstandigheden van en voor ouders zo weinig aandacht krijgen? In dit hoofdstuk houden we een pleidooi voor het samen met ouders in kaart brengen van die omstandigheden. Het is een speciale uitdaging voor professionals om samen met ouders hun kind ook te leren zien als een omstandigheid van hun ouderschap en het helpt hulpverleners de vragen van ouders, hun mogelijkheden en beperkingen in alle opzichten beter te begrijpen. Dat is cruciaal voor een succesvolle hulpverlening aan ouders en kinderen.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

8 Ondersteuning van de ouderlijke binnenwereld

In hoofdstuk 3 kwam naar voren hoe ouders via observatie van hun kind en door zelfreflectie oog proberen te houden op hun kind én op zichzelf. Daarnaast zagen we hoe ze, geholpen door die kennis, afwegingen maken voor hun ouderlijk handelen. Oog houden op het kind wil niet alleen zeggen dat de ouder precies weet waar hun kind is (wat vooral bij jonge kinderen natuurlijk belangrijk is), maar ook dat de ouder een goed beeld heeft hoe het met zijn kind gaat. Wat zijn kind kan en wat nog niet, hoe het zich gedraagt, hoe zijn humeur is, wat de invloed is van kwaaltjes, hoe het reageert op mee- of tegenvallers, hoe het omgaat met vriendjes en vriendinnetjes, hoe het reageert op grote levensgebeurtenissen en dagelijkse beslommeringen. Zo volgt de ouder de ontwikkeling van zijn kind, leert het nieuwe daarin kennen, houdt daar rekening mee en speelt erop in. Maar de ouder loopt dus eigenlijk ook altijd achter.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

7 Ouders en de kritische zelfreflectie van de professional

Niet alleen negatieve, maar ook positieve emoties ten aanzien van kinderen en/ of ouders beïnvloeden ons handelen als professional. Zodanig dat het gevaar bestaat dat die ertoe leiden dat Reggie of zijn vader in het voorbeeld van paragraaf 6.5 worden 'voorgetrokken’ Reggie’s groepsgenoten of andere ouders kunnen dit opmerken en met terechte jaloezie of afgunst reageren. Ook kunnen collega’s zich eraan storen als je minder aantrekkelijke of aansprekende kinderen of ouders minder tijd en aandacht geeft en zij zich dus ook minder snel tot jou, maar wel tot je collega richten. Het is dus belangrijk dat je je van deze voor je werk belastende emoties 'vrijspeelt’. Hoe doe je dat, het je vrijspelen als professioneel hulpverlener van belastende emoties en ervaringen? Daarover gaat dit hoofdstuk. Het leren hanteren van je emoties als professional is een professionele vaardigheid die je niet alleen in de opleiding leert, maar die je in de praktijk in samenspraak met collega’s moet blijven ontwikkelen. Feedback speelt daarbij een zeer belangrijke rol. In dit hoofdstuk werken we dit uit met twee eerder besproken praktijkvoorbeelden en een nieuw voorbeeld.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

9 Ouderondersteuning gericht op de omstandigheden van de ouder

In dit hoofdstuk over ouderschapsondersteuning bespreken we de vraag waar je je als hulpverlener op richt bij het ondersteunen van ouders. Vragen ouders opvoedsteun of ouderschapsondersteuning? Vaak worden deze termen door elkaar gebruikt. Wij pleiten ervoor om beide termen te onderscheiden omdat onder of naast een vraag naar opvoedadvies of -hulp eigenlijk een vraag om ondersteuning in de vorm van versteviging van ouderschapstaken schuilgaat die niet altijd de opvoeding betreffen. Ouder(schaps)ondersteuning en ouderschaps-versteviging zijn geen synoniemen voor opvoedsteun. Ondersteuning kan natuurlijk gericht zijn op daadwerkelijke steun aan ouders bij de opvoeding van hun kind als dat hun uitdrukkelijke vraag is. Want iedere ouder wil binnen de gegeven omstandigheden wel een betere opvoeder worden en bijna alle ouders willen zelf graag de beste persoonlijke nanny voor hun kind zijn, die alle kinder-problemen kan verhelpen. Dat maakt hun haast bij deze vraag verklaarbaar. Toch pleiten we ervoor om eerst met de ouders de omstandigheden waarin zij vormgeven aan hun opvoederschap en ouderschap goed in kaart te brengen. De bespreking van het volgende voorbeeld verduidelijkt dat. Het betreft de overige vragen waarvoor de ouders zich gesteld zien. We sluiten hierbij aan op hoofdstuk 5, waarin we de omstandigheden van ouderschap beschreven. Het lijkt een goede zaak eerst met ouders samen de kindproblemen te onderzoeken: Wanneer deed het probleem zich de eerste keer voor? Wat hebben zij er eerder aan proberen te doen? Hebben zij daarbij hulp gekregen of krijgen ze mogelijk nog hulp? Hoe weten de ouders zich gesteund? Hoe en waardoor wordt hun ouderschap verstevigd?

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

11 Ouders en hulpverleners bij een stagnerende kinderontwikkeling

Wanneer er voor een kind professionele hulp wordt ingeroepen omdat er iets niet goed gaat, krijgen hulpverleners niet alleen met het kind maar altijd ook met de ouders te maken. De afhankelijkheidsrelatie tussen ouders en professionals waarover we in hoofdstuk 10 spraken, krijgt door de problemen van het kind een extra dimensie. Hoe goed iedereen ook zijn best doet, niemand kan vooraf garanderen dat de hulp het gewenste resultaat oplevert. En de vraag of hulp werkelijk tot verbetering zal leiden, houdt de ouders en de hulpverleners bezig en brengt voor beiden onzekerheden mee die niet zelden tot onderlinge spanningen leiden. In de zoektocht naar antwoorden op wat er verbeterd moet worden (Wie moet daarvoor zorgen? Wie is daarvoor verantwoordelijk? Doet men ook de juiste dingen?) leiden die spanningen en onzekerheden snel tot perikelen in de samenwerking.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

10 Ouders en hulpverleners bij een ‘normale’ kinderontwikkeling

Het Burgerlijk Wetboek (artikel 247, lid 1) geeft aan: 'Het ouderlijk gezag omvat de plicht en het recht van de ouder zijn minderjarig kind te verzorgen en op te voeden.’ Hoe komt het toch dat bijna ieder is geneigd ouders op hun plichten ten aanzien van hun minderjarige kinderen te wijzen en doorgaans veel minder op hun rechten van verzorging en opvoeding? Artikel 18 van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK) stelt: 'De Staten die partij zijn, doen alles wat in hun vermogen ligt om de erkenning te verzekeren van het beginsel dat beide ouders de gezamenlijke verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding en de ontwikkeling van het kind.’ En verder: 'Ouders of, al naar gelang het geval, wettige voogden, hebben de eerste verantwoordelijkheid voor de opvoeding en de ontwikkeling van het kind.’

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

2 Over opvoeden en ouders gesproken

‘Geachte ouder/verzorger...' Wie kreeg als kind niet ooit een brief met een soortgelijke aanhef mee naar huis? Zonder de inhoud van de brief te kennen, roept deze aanhef al vragen op. Welke ‘verzorger’ aan wie een dergelijke aanhef gericht was, krabde zich daarbij niet achter de oren, omdat ‘het verzorgen van een kind’ een wel erg beperkte taakomschrijving is. Om die reden hebben we het in dit hoofdstuk verder alleen zijdelings over ‘verzorgen’ en ‘verzorger’ en vaker over ‘opvoeden’, ‘opvoeder’, ‘professional’ en ‘hulpverlener’. De briefschrijver houdt rekening met een verschil tussen een ouder en een verzorger. En deze laatste voelt zich waarschijnlijk ondergewaardeerd omdat een kind nu eenmaal meer nodig heeft dan verzorging.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

12 Specifieke sectoren waarin met ouders wordt samengewerkt

Wat het voor ouders betekent om zich met hun kind te melden bij een ambulante jeugdhulpverleningsinstelling kwam in hoofdstuk 11 uitgebreid aan bod. Ambulante hulpverlening aan kinderen en hun ouders beperkt zich niet tot diverse vormen van jeugdhulpverlening, zoals de jeugdzorg en de jeugdgezondheidszorg. Ouders bezoeken bijvoorbeeld met hun kinderen ook huisartsen en poliklinieken van ziekenhuizen of van jeugd-ggz-instellingen. Het raakt de kwetsbaarheid van ouders extra wanneer een lichamelijke of psychische ziekte van hun kind wordt vermoed. Een bezoek aan een huisarts of polikliniek levert ouders vaak extra stress op die niet alleen verband houdt met de angst voor een ziekte of afwijking bij hun kind. Je met je kind melden bij een arts of een medische instelling geeft ouders extra spanning, zoals bij de eerder besproken ambulante jeugdhulpverlening, omdat ze zich daarmee in hun 'ouderschaps-keuken’ laten kijken. Ziekenhuizen en ggz-instellingen nemen ook kinderen en jeugdigen op voor onderzoek en behandeling en hoewel men in deze sectoren de term ‘uithuisplaatsing’ niet gebruikt, dragen ouders ook dan de zorg en daarmee de opvoeding van hun buitenshuis verblijvende kind enige tijd over aan professionals. Zoals in de vorige hoofdstukken beschrijven we ook hierbij enkele belangrijke aspecten van de betekenis daarvan voor ouders, voor professionals en voor hun hulpverleningsrelatie.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Suggesties voor oefening en verwerking

Suggesties voor oefening en verwerking

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Voorwoord

De titel van dit boek - Snap jij die ouders? - verwijst naar hulp- en dienstverleners die met deze vraag hun moeite uitspreken om ouders te begrijpen. Tegelijkertijd kun je de vraag in de titel opvatten als een vaak gehoorde uiting van mogelijke handelingsverlegenheid (Hoe moet ik toch met die ouders omgaan?) en ze zien als het begin van een leervraag. De ondertitel Basisboek professioneel werken met ouders verwijst zowel naar de inhoud als naar de lezersgroep van dit boek. De inhoud per hoofdstuk en de rode draad van dit boek bespreken we uitgebreid in de inleiding. Als lezersgroep zien we degenen die professioneel worden opgeleid of bijgeschoold en die als professionals in veel sectoren van hulp- en dienstverlening met ouders moeten samenwerken rondom een kind. (Waar ‘hulpverleners’ staat, bedoelen we 'hulp- en dienstverleners'.) Met dit boek willen we aan vele professionals een handreiking bieden.

1-12-2016 - Pieter Remmerswaal en Ad de Gouw
Editie 3 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website