Magazine Logo

Er zijn 19 resultaten voor:

-
Placeholder image

Bemoeizorg vanuit de kinderpoli bij een vermoeden van geweld thuis

over betrokkenheid en afstand bewaren Kindermishandeling staat hoog op de politieke agenda, maar professionals zijn vaak niet echt toegerust voor de aanpak van dit altijd heikele probleem. Er zijn screeningsinstrumenten, risico-taxatielijsten, protocollen en procedures als hulpmiddelen om te signaleren en te interveniëren, maar het grootste struikelblok is nog altijd dat allereerste contact: daarin moeten onze bange vermoedens worden besproken met ouders. We vermoeden 'iets', willen verandering ten goede voor zowel kind als ouders, en dan is het zaak om de ouders op een niet-veroordelende manier te bejegenen. Dat lukt alleen wanneer je ervan uitgaat dat ook de 'verdachte' ouder de intentie heeft om goed voor het kind te zorgen (Van der Pas, 2006). Een praktijkvoorbeeld illustreert hoe gelaagd en complex 'kindermishandeling' kan zijn. Datzelfde geldt voor de hulp wanneer geweld als een rode draad verleden en heden verbindt. De moeder in onderstaande casus heeft door 'geweld thuis' al twee kinderen verloren. Zij geeft de moed echter niet op, en stap voor stap weet zij de situatie voor haar derde kind te normaliseren. De hulpverlener bezwijkt niet voor de verleiding om reddende engel te spelen. Zij stimuleert en bemoedigt, maar begrenst ook en delegeert (Maes, 2006).

1-10-2009 - Ada Kempe
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Bufferprocessen als stut en steun voor unieke ouders

Alice van der Pas (2005) ontwikkelde een theorie over opvoeding, ouderschap en ouderbegeleiding. Ze biedt een schema, taal en concepten die menige ouderbegeleider houvast kunnen bieden in de dagelijkse praktijk. Vanuit reflectie op ouderschap en ouderbegeleiding gaan we na hoe de theorie van de bufferprocessen van Van der Pas ons als ouderbegeleiders en opleiders inspiratie biedt. We onderzoeken welke mogelijkheden het opent in het concrete werken met ouders. Tegelijkertijd plaatsen we kritische kanttekeningen bij het buffermodel, de invulling van de begrippen, alsook bij het gebruik van het model in de begeleidingspraktijk.

1-10-2009 - Mieke van Daele en Sabine Vermeire
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

De winst van het denken in buffers - inleiding op het thema

Denken in termen van risico- en beschermfactoren is dominant onder pedagogen en in de jeugdzorg. Het is dan ook vanuit dit denkkader dat veel hulpverleners kennismaken met de ouderschapstheorie van Alice van der Pas, die sinds 1988 daarover schrijft. Zij introduceert een denkmodel dat de ouderlijke werkvloer, - waar het feitelijk opvoeden plaatsvindt en waar ouders met hun kinderen handelen en hun emoties in de hand proberen te houden, wordt beschermd door vier buffers: een solidaire samenleving, taakverdeling, metapositie en 'goede ouder'-ervaringen. Ze vormen voor de ouderlijke werkvloer een buffer tegen negatieve omstandigheden, zoals een ziek kind. Maar de buffers reageren ook op die werkvloer. Als het goed gaat, krijgt de buffer 'goede ouder'-ervaringen voeding. Gaat het minder dan worden ouders gedwongen om te reflecteren, of komt het netwerk in actie: 'Ik zie dat je het druk hebt, zal ik de kinderen van school halen?' De vier buffers werken niet alleen tussen werkvloer en omstandigheden; ze hebben óók effect op elkaar en je kunt ze niet los van elkaar zien.

1-10-2009 - Margreth Hoek, Hanneke Miley en Pieter Remmerswaal
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Denk in buffers, een handreiking aan ouderbegeleiders

Bufferprocessen, dat is een antwoord op de vraag: 'Hoe valt te verklaren dat ook "gewone" ouders met een "gewoon" kind soms ernstige opvoedproblemen krijgen terwijl "problematische" ouders met een "probleemkind" het er soms goed afbrengen?' Alice van der Pas formuleert deze vraag voor het eerst in 1988 en haar zoektocht naar een antwoord resulteert onder meer in een proefschrift en het tiendelige Handboek Methodische Ouderbegeleiding (HMO) dat in december 2008 werd voltooid. In HMO 6, 'De interventiefase', kijkt zij kort terug op het denkproces dat heeft geleid tot een beschrijving van het ouderlijk opvoeduniversum vanuit het perspectief van ouders zelf. In dit artikel wordt dit drieledig opvoeduniversum kort uit de doeken gedaan. Geïnteresseerden wordt aangeraden om HMO delen 3 en 6 te lezen.

1-10-2009 - Margreth Hoek
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Het ziekenhuis als veilige plek – ook voor ouders

In dit artikel worden enkele spanningsvelden besproken die heel gewoon zijn op kinderafdelingen. Ze horen erbij. Tot feitelijke spanning hoeft het niet te komen mits alle 'partijen' zich veilig weten - ook de ouders. Ook hierbij geldt dat voorkomen beter is dan genezen. De drie praktijkvoorbeelden die ik hieronder introduceer en beschouw laten zien dat het inderdaad loont om te anticiperen op spanning (Hanauer Stuit), om ook 'foute' ouders zorgvuldig te bejegenen (Kempe) en om bij langdurige opnames in te calculeren dat sommige ouders baat hebben bij een vaste begeleider (De Raadt).

1-10-2009 - Monique Duijvestijn
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Inhoudsopgave

inhoud 226 Van de redactie Kolom 228 Van vraaggestuurd naar controlerend - Bert Krapels De winst van het denken in buffers 230 Inleiding op het thema | Margreth Hoek, Hanneke Miley en Pieter Remmerswaal 233 Denk in buffers, een handreiking aan ouderbegeleiders | Margreth Hoek 242 Bufferprocessen als stut en steun voor unieke ouders | Mieke van Daele en Sabine Vermeir` Ouders en ziekenhuis - een asymmetrische relatie tenzij... 259 Inleiding bij een mega-thema | Alice van der Pas 261 Ouders en ziekenhuis: partners in de zorg | Trudy van Harten 267 Ouderschapsgroei tijdens een crisis - van vermeend falen naar 'ertoe doen als ouder' | Juul Rijkschroeff 275 Het ziekenhuis als veilige plek - ook voor ouders | Monique Duijvestijn 278 Over woede van een vader en angst van het behandelteam | Daniël Hanauer Stuit 287 Bemoeizorg vanuit de kinderpoli bij een vermoeden van geweld thuis | Ada Kempe 293 Ouders en een ernstig ziek kind - 'coping' bij hoge en langdurige stress | B. de Raadt, E. Wijers en A. Beishuizen 303 Ouders helpen zichzelf te helpen | Jacqueline van Zoest 308 Ziekenhuisopname van een kind ontregelt de ouderlijke werkvloer | Sander Muntz 319 Is een symmetrische relatie van ouders en ziekenhuis haalbaar? | Alice van der Pas Rubriek 324 Tussen Scylla en Charybdis Munchausen by proxy; ouderschap als kwelling | Herman Baartman Literatuur 343 Recensie Alice van der Pas, Valse salie - kroniek van een verscheurde jeugd 349 Nota Bene

1-10-2009 -
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Is een symmetrische relatie van ouders en ziekenhuis haalbaar?

Ouders en 'het ziekenhuis' ontmoeten elkaar bij ziekte van een kind. De ziekte zet alle betrokkenen onder druk: kind, artsen, verpleegkundigen en ouders, en zo ontstaan de spanningsvelden die in de voorgaande artikelen zijn beschreven. Eén thema verbindt alle bijdragen: de druk die 'het ziekenhuis' onbedoeld op ouders legt. Hoe oudervriendelijk een ziekenhuis ook wil zijn, het is nu eenmaal gericht op 'de patiënt' - het kind - en ouders zijn nu eenmaal 'slechts' de ouders. De relatie ouders-ziekenhuis is daardoor inherent asymmetrisch, en dat is naast de ziekte van het kind een tweede spanningsveld.

1-10-2009 - Alice van der Pas
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Kolom - Van vraaggestuurd naar controlerend

Stel je eens voor dat je je auto naar de garage brengt voor reparatie van de remmen, en dat ze dat niet meteen doen, maar eerst onderzoeken of je misschien schade aan de auto hebt. Ik zou dan zeggen: 'Waar bemoei jij je mee; repareer mijn remmen', en nooit meer teruggaan. Bij Jeugdzorg kan zoiets ook. Je komt er met de vraag of je kind ADD heeft en er volgt een 'uitgebreid' onderzoek met 3 vragenlijsten waaronder de LIRIK: een checklist die door de medewerkers van Bureau Jeugdzorg als hulpmiddel ingevuld wordt om snel te kunnen nagaan of er mogelijk sprake is van kindermishandeling en wat de risico's voor het kind zijn.'

1-10-2009 - Bert Krapels
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Literatuur - Recensi: Valse salie - kroniek van een verscheurde jeugd

Roos Boum (2007). Amsterdam: Uitgeverij SWP. ISBN 978-6665-825-7, 329 pag. €16,- In meer dan 100 hoofdstukjes vertelt de auteur over haar jeugd als enig kind van een moeder met MBP-gedrag: Munchau-sen by Proxy. Het is de alom gebruikte, bizarre naam voor het ziek praten of ziek maken van kinderen door een ouder. Soms gebeurt het met geweld; altijd met 'medewerking' van artsen1. Boum vermengt ervaringen van lotgenoten met het eigen verhaal, en de eerste helft schrijft ze beurtelings vanuit het standpunt van moeder en van zichzelf. Een reguliere autobiografie is het dus niet, maar ik ervoer het boek als geloofwaardig. Het lezen is geen pretje: door de uiterst gedetailleerde behandeling van een afstotend onderwerp, de larmoyante stijl, de langdradigheid van het ene doktersbezoek na het andere en van belevenissen in de ene manege na de andere waar tiener Boum troost en moed uit put. Toch wint het boek daardoor aan authenticiteit. Hoe dan ook bewonder ik de moed van de auteur om zich de wrange details te herinneren en ze op te schrijven. Niet zozeer de verhaaldetails als wel de hoofdspelers in dit zoveelste MBP-drama vind ik intrigerend: moeder, vader, kind, artsen en vakliteratuur. Ik bespreek daarom niet de vijf delen van het boek, maar focus op de spelers - in de volgorde waarin ze opkomen.

1-10-2009 - Alice van der Pas
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Nota Bene

BOE! Over Zenzi, kanker en een koe; (2006); dagboek. Uitgegeven in eigen beheer. (verkrijgbaar via b.deraadt@erasmusmc.nl) Een gedetailleerd dagboek van ouders over de periode nadat bij hun dochter zware seksuologische en oncologische problemen werd gediagnosticeerd. De ouders zijn capabel, hebben een betrokken sociaal netwerk, en nog extra's als kritische intelligentie, reflectievermogen, en vaardig kunnen dansen op het medisch koord. Met hun gevoel voor humor zijn zij soms degenen die het proces bijsturen. Nu en dan geeft een ouderbegeleider informatie en adviezen, vraagt naar het welzijn van de ouders, en merkt op dat het stuur in eigen handen kunnen houden ouders enorm helpt om heelhuids door deze periode heen te komen. (BdR)

1-10-2009 -
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Ouders en een ernstig ziek kind - ‘coping’ bij hoge en langdurige stress

De impact van langdurige opname in een kinderziekenhuis na een oncologische diagnose is immens - voor ouders, het gezin, vooral de zoon die patiënt is, en voor hun omgeving. De groei van de ouders wordt in dit praktijkvoorbeeld gevolgd met de focus op emotieregulatie, taakverdeling, het vermogen tot reflectie, en de vraag hoe zij bij dit alles ook 'goede ouder'-ervaringen op kunnen doen. Diverse rollen van het multidisciplinair oncologisch team worden beschreven - en met name die van de ouderbegeleider als schakel tussen ouders en team. Trefwoorden: ouderschapstheorie, kinderoncologie, ouderbegeleiding, psychosociale zorg, draagkracht van ouders Bob de Raadt is medisch maatschappelijk werker/ouderbegeleider bij het Erasmus MC Sophia en docent bij het Erasmus MC Opleidingscentrum, Rotterdam; E-mail: b.deraadt@erasmusmc.nl Erwin Wijers is pedagogisch medewerker bij het Erasmus MC Sophia. Auke Beishuizen is kinderarts-oncoloog/hematoloog in het Erasmus MC Sophia.

1-10-2009 - B. de Raadt, E. Wijers en A. Beishuizen
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Ouders en ziekenhuis: partners in de zorg

Interview met de moeder van een chronisch ziek kind Samenvatting Het thema 'Ouders en ziekenhuis' begint met de persoonlijke ervaringen van een ouder, Marleen Schlüter. Zij heeft als pedagoog al jaren affiniteit met ouderschap en ouderbegeleiding. Met haar man Sjef heeft zij twee dochters: Eline en Joska, van vijfjaar en drie. De jongste heeft een zeldzame energie-stofwisselingsziekte en leeft als het ware 'met een halfvolle batterij'. Het tekort aan energie kan leiden tot storing in alle organen en weefsels. Bij Joska uit dit zich, tot nu toe, in een maagdarmstoornis, groeiachterstand, spraakproblemen, luchtwegproblemen, veel virusinfecties, en eetproblemen. Ongeveer zeven uur per dag krijgt ze voeding via een sondevoedingspomp. Vanaf haar geboorte zijn er problemen, maar de diagnose is pas een jaar geleden gesteld.

1-10-2009 - Trudy van Harten
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Ouders en ziekenhuis – een asymmetrische relatie tenzij - Inleiding bij een mega-thema

Inleiding bij een mega-thema Dit thema behandelt hoe de maatschappelijk werker/ouderbegeleider bijdraagt aan een klimaat waarin medici en verpleegkundigen ervoor zorgen dat ook ouders zich veilig weten op de kinderafdeling van een ziekenhuis. Het daartoe benodigde vertrouwen in elkaars expertise behelst onder anderen het gevraagd en ongevraagd (maar niet ongewenst) met het team meedenken over afdelingsbeleid door de maatschappelijk werker. Vooral in academische centra is dit van extra belang - vanwege de opleidingscultuur - oftewel: om de specifieke visie van ouderbegeleiders nu 'aan de man te brengen' bij degenen die straks bij het bed van een kind ouders ontmoeten. Door de wol geverfde ouderbegeleiders van het Erasmus MC-Sophia en het Leids Universitair Medisch Centrum beschrijven hun werk. Lees de casuïstiek kritisch, en zie hoe elke kinderafdeling eigen eisen stelt aan ouders, en hoe ze op elke afdeling een andere plaats innemen. De auteurs concluderen dat de plaats van ouders statutair moet worden vastgelegd en protocollair geregeld. Maar eerst een ouder aan het woord.

1-10-2009 - Alice van der Pas
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Ouders helpen zichzelf te helpen

Je leeft als ouder je dagelijks leven met je kind, en dan opeens ga je naar een ziekenhuis. Het is één en al bevestiging van je ergste vermoedens. Gelukkig staat er een vakkundig team klaar met onderzoeksplannen, een voorstel voor behandeling, verzorging, begeleiding - én met adviezen voor het gedrag van ouders. Ouderschap is gebouwd op velerlei normen en waarden, maar vooral op hoop en vrees: de hoop dat het kind gelukkig en gezond opgroeit - met parallel daaraan de vrees dat dit, door wat voor onvoorziene oorzaak ook, niet zal gebeuren. Door het stellen van een diagnose wordt die vrees werkelijkheid: er is iets ernstigs aan de hand. Met het kind. Een tijd lang werden toenemende symptomen voor iets anders aangezien: griepje, verkoudheid, een lichte malaise: 'gaat wel over'. Opvallend vaak wordt dit gevolgd door avondbezoek aan een huisartsenpost die dan met spoed doorverwijst naar de poli van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Daar worden de vermoedens van de huisarts en de vrees van ouders bevestigd: iets ernstigs. Na het aanhoren van de diagnose bevinden ouders zich in een staat van chaos. Naderhand verwoorden zij dit als: de grond viel onder mijn voeten vandaan; ik kon niet luisteren naar wat de arts zei; ik zag alleen maar die tumor op het scherm; ik heb twee weken in een mist geleefd. Opeens is er de confrontatie dat het leven niet zo veilig is als het leek, maar onvoorspelbaar en bedreigend. Volgens protocol is er dan contact met de afdeling maatschappelijk werk, en dit artikel gaat over het aanbod van de maatschappelijk werker aan ouders in de diverse stadia van een crisis die maanden kan duren.

1-10-2009 - Jacqueline van Zoest
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Ouderschapsgroei tijdens een crisis - van vermeend falen naar ‘ertoe doen als ouder’

Twee thema's komen in dit artikel aan de orde: de emoties van ouders wier baby na de geboorte een hartafwijking blijkt te hebben, en de extra complicaties daaromheen door 'cultuurverschil' tussen vader en moeder, en tussen ouders en behandelteam. Het verbindende hoofdthema is hoe de ouderbegeleider als veilige vertolker en vertaler fungeert tussen vader en moeder, tussen de ouders en de baby, en tussen ouders enerzijds en verpleging en behandelteam anderzijds. Een gevalsbeschrijving illustreert deze thema's én hoe de 'kleur' van de ouderbegeleider in deze casus haar werk vergemakkelijkt. Maar eerst informatie over intensive care rond een pasgeboren kind, en over complicerende effecten van cultuurverschil tussen ouders.

1-10-2009 - Juul Rijkschroeff
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Over woede van een vader en angst van het behandelteam

Een vader die heftig zijn emoties uit tijdens de opname van zijn kind geeft spanning in het medisch behandelteam en wordt als bedreigend ervaren. Niet langer wordt hij aangesproken als vader, maar als een man die angst inboezemt. Dit artikel gaat over de boosheid van een ouder, de worsteling daarmee van diverse behandelaars, en de rol die de ouderbegeleidende maatschappelijk werker in een kinderziekenhuis dan speelt. De auteur beschrijft hoe ook deze ouder zeggenschap krijgt, en met name mogelijkheden om vader te zijn.

1-10-2009 - Daniël Hanauer Stuit
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Tussen Scylla en Charybdis - Munchausen by proxy: ouderschap als kwelling

Nooit eerder kostte het me zoveel moeite iets te begrijpen van het onderwerp waarover ik schrijf. Het is namelijk ouderschapspathologie in optima forma, beter gezegd in pessima for-ma. Het is te gek voor woorden. Je verstand staat erbij stil, dus ook de pen af en toe. Moeders die hun kind ziek maken, die spelen met het leven van hun kind en als ogenschijnlijk toegewijde moeder samen met een arts, vaak meer dan een, een kind aan schier eindeloze medische tortuur onderwerpen. Al schrijvend heb ik geprobeerd er iets van te begrijpen, in het begin niet wetend waar ik uit zou komen. Gaandeweg begon het wat te dagen.(1) Ik hoop dat dit verslag uitnodigt om mee te denken.

1-10-2009 - Herman Baartman
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Van de redactie

Heel bijzonder nieuws!! Dit najaar start een Lectoraat Ouderschap & Ouderbegeleiding aan Hogeschool Leiden. Het is een initiatief van, en gesponsord door, de Augeo Foundation, daarbij geadviseerd door Prof. em. Dr. Herman Baartman. Wij feliciteren de Lector en onszelf met deze benoeming, en we zijn met u benieuwd wie het is, en kijken reikhalzend uit naar de plannen op opleidingsgebied: samenwerking met andere lectoraten, een kenniskring, een masteropleiding? We informeren u in het volgende nummer over de benoeming en initiatieven.

1-10-2009 -
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Ziekenhuisopname van een kind ontregelt de ouderlijke werkvloer

Samenvatting In zijn opleiding werd auteur geïnspireerd door het denken van Wouters en Van Riet (2002) over emanciperende hulpverlening: hoe zorg je dat patiënten geen object van behandeling worden, maar subject blijven. Voor het werken als ouderbegeleider zijn aanvullende vaardigheden en inzichten vereist. De ouder is namelijk niet zelf patiënt, maar het kind. De ouderbegeleider probeert de ouder 'subject' te laten blijven, maar de ouder mist vaak het zelfvertrouwen daartoe. Bovendien: hoe zieker het kind, hoe intensiever het contact met het behandelteam. Dit stelt hoge eisen aan ouders, terwijl zij feitelijk weinig invloed hebben op de behandeling. Het ontbreekt hen niet aan zeggenschap in strikt formele zin; wèl aan ruimte voor hun ervaringen, reacties, emoties als ouder. De gewenste theoretische en methodische aanvulling vond Muntz in het werk van Alice van der Pas (2009). Het is gericht op versterking van de autonomie van ouders wanneer deze als vader of moeder in contact met professionals zeggenschap willen houden (of krijgen) over de gang van zaken rond onderzoek, behandeling of verzorging van hun kind. In onderstaand artikel vertaalt auteur de theorie Van der Pas over ouderschap naar de dagelijkse praktijk van ouderbegeleiders in een ziekenhuis of revalidatiecentrum. Een en ander moge verduidelijken hoe en waarom ziekenhuisopname van een kind vaak leidt tot afbrokkelen van ouderlijke zeggenschap, en dat het bij uitstek de taak is van de ouderbegeleider om dat proces te keren. Dat begint echter met zicht krijgen op het afbrokkelproces zelf.

1-10-2009 - Sander Muntz
Editie 3 - 2009
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



​

Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website