Magazine Logo

Er zijn 12 resultaten voor:

Placeholder image

Bemoeizorg en rehabilitatie: één menu van de RIBW

RIBW's zijn één van de aanbieders van bemoeizorg. In 2006 deed het Trimbosinstituut een onderzoek naar bemoeizorg vanuit de RIBW's. Het onderzoek richtte zich op de achterliggende visie, werkwijze en organisatie van bemoeizorg bij de RIBW's1. Daarnaast is de praktijk in beeld gebracht door een inventarisatie van 'good practices' van bemoeizorg bij de RIBW's. Beide onderdelen van het onderzoek zijn terug te vinden in RIBW-bemoeizorg in beeld (Van de Lindt, 2006). Dit artikel geeft een beeld van de bemoeizorg door RIBW's in relatie tot de rehabilitatiebenadering die al jaren ten grondslag ligt aan de werkwijze van (ambulante) woonbegeleiders.

1-3-2007 - Simone M. van de Lindt
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Contact verloren - Berichten vanuit de parkeergarage

Contact verloren - Berichten vanuit de parkeergarage

1-3-2007 - Marlieke de Jonge
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

De verpleegkundige uit zijn rol

Mensen met ernstige psychiatrische problematiek vallen vaak tussen de wal en het schip wanneer zij klinisch zijn uitbehandeld. Veelal kunnen zij nog niet zelfstandig wonen of doorstromen naar een Beschermende Woonvorm omdat de problematiek te ernstig is, terwijl ambulante zorg niet altijd voldoende aansluit op de zorgbehoefte. Hierdoor treedt ernstige vertraging op in het herstelproces. Hiertoe heeft GGZ Friesland in samenwerking met familievereniging Ypsilon het Herstelcentrum Wilhelmina-oord in Sint Nicolaasga opgericht, waar bewoners op verhaal kunnen komen en zij hun eigen herstelproces kunnen bewaken. Hierdoor verandert niet alleen de positie van de bewoner, maar ook die van de verpleegkundige.

1-3-2007 - Henri Hofman
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Dwang en Drang

Tweede Werkconferentie Dwang en Drang | Georganiseerd door het Landelijk Platform GGZ | 1 december 2006 | Amersfoort Er zijn de laatste jaren allerlei initiatieven gestart om dwang en drang in de psychiatrie terug te dringen. De instellingen zien dat veelal als een cultuuromslag die tijd kost, terwijl cliënten en naastbetrokkenen menen dat heel snel gestopt kan worden met separaties en andere dwangmiddelen. Alternatieven genoeg voorhanden, stellen zij. Op de Tweede Werkconferentie Dwang en Drang passeerde een keur aan alternatieven de revue. Zo'n honderd cliënten, familieleden en hulpverleners bogen zich over concepten als comfort rooms, gastvrijheidstrainingen en de methodiek van geweldloos verzet. Er zijn cliënten, familieleden en belangenvertegenwoordigers, maar ook managers uit de ggz, politiefunctionarissen, hulpverleners en beleidsmakers. Vooral die laatste groepen zijn opvallend beter vertegenwoordigd dan op de eerste conferentie over dwang en drang een jaar geleden. Een mooie illustratie van het gegeven dat niet alleen cliënten en familie zich hard maken voor vermindering van dwang en drang, maar ook steeds meer hulpverleners en andere professionals van de noodzaak daarvan overtuigd raken. Dagvoorzitter Gee de Wilde ondervraagt bijna twintig van hen kort maar krachtig over de initiatieven die ze het afgelopen jaar ontplooid hebben om hier handen en voeten aan te geven.

1-3-2007 -
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Ervaringsdeskundigen in de hulpverlening - bruggenbouwers of bondgenoten?

Volgens het uit de Verenigde Staten afkomstige model van Assertive Community Treatment behoort elk ACT-team een ervaringsdeskundige in dienst te hebben, door Van Slooten en Van Bekkum (2005) 'ervaringswerker' gedoopt. Waar in Nederland bij de invoering van ACT modelgetrouwheid wordt nagestreefd zien we dan ook een nieuwe beroepsgroep ontstaan: mensen die uitsluitend vanwege hun ervaring in de psychiatrie worden aangesteld als lid van hulpverleningsteams. Maar hun rol is daarmee nog geenszins duidelijk. Slaan zij een brug tussen hulpverlening en 'moeilijke' cliënten of bieden zij in de eerste plaats een eigen vorm van ondersteuning? Welke rol is het meest wenselijk vanuit het perspectief van cliënten?

1-3-2007 - Annette Plooy
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Tweede leven

Verslag van een interview met Maurice Wasserman (43) uit Nuth door Ingrid Beckers Helemaal vrij van smetvrees is Maurice Wasserman nog niet. Hij heeft zijn dwangneurose onder controle, dat is al heel wat. Ter illustratie grijpt hij met een gezond gevoel voor zelfspot de sleutelbos op tafel. 'Kijk, met deze sleutels heb ik net de deur van dit kantoor geopend. Niks mis met die sleutelbos, denk jij. Maar als ik mijn dwanggedachten nu de vrije loop laat, denk ik dat die sleutels nu via dat sleutelgat zijn besmet. Je wilt niet weten wat voor een vuiligheid daarin zit. De tafel waarop die sleutels liggen is nu dus ook vies. Dat kan voor mij een reden zijn om de tafel niet meer aan te raken of direct heel grondig mijn handen te gaan wassen. Maar ik doe dat niet, want ik vertrouw nu op jou. Jij raakt die tafel ook aan, dus zal er wel niks vies op zitten.' Door zich aan het gedrag van anderen te spiegelen, zegt Maurice, kan hij nu weer functioneren, ook tijdens zijn werk.

1-3-2007 - Ingrid Beckers
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Het landelijk platform ervaringswerkers in (F)ACT-teams

In 2005 is tijdens het derde ACT-congres het Landelijk Platform Ervaringswerkers in het leven geroepen. In Nederland zagen we de eerste initiatieven om te starten met een ervaringswerker binnen ACT-teams. Tijdens de voorbereiding van een workshop op het congres werd duidelijk dat er weinig overleg was tussen de verschillende ervaringswerkers en dat hieraan wel grote behoefte bestond. Ieder voor zich was zijn eigen weg aan het zoeken naar de invulling van deze nieuwe functie. Het is voor de ervaringswerker - ook nu nog - vaak een redelijk geïsoleerde pioniersfunctie. Men is de enige in een team en vaak zelfs de enige binnen een organisatie.

1-3-2007 -
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Icon | Hermann Simon

De Duitse psychiater Hermann Simon (1867-1947) wordt algemeen beschouwd als de grondlegger en vormgever van de arbeidstherapie in de psychiatrie van de twintigste eeuw. Inmiddels is arbeidstherapie geëvolueerd tot de arbeidsrehabilitatie zoals we die heden ten dage kennen Simon was geneesheer-directeur van de psychiatrische inrichting in Gütersloh, waar hij in 1924 zijn 'Aktivere Krankenbehandlung' introduceerde. Deze therapie was erop gericht het psychisch gezonde deel van de persoonlijkheid van de patiënt te activeren, ondermeer door hem in te schakelen bij allerlei nuttige werkzaamheden in de inrichting. Het belang van deze aanpak wordt duidelijk als we de situatie rond 1900 in de psychiatrische inrichtingen in ogenschouw nemen. Was er in de eerste helft van de negentiende eeuw nog sprake van pedagogisch en therapeutisch optimisme ten opzichte van mensen met psychische stoornissen (de 'Moral Treatment' was daar een belangrijke uiting van), in de periode daarna nam dat optimisme zienderogen af. Tegen de achtergrond van verstedelijking, industrialisatie en afnemende tolerantie in de samenleving tegenover afwijkend gedrag, nam in de tweede helft van de negentiende eeuw het aantal patiënten in deze inrichtingen enorm toe. Dat gebeurde niet alleen in Duitsland, maar in heel West-Europa. In die periode werden ook de meeste grote psychiatrische inrichtingen in Nederland gesticht. Aanvankelijk waren opbergen, bewaken en disciplineren de dominante reacties om de grote toestroom van patiënten het hoofd te bieden. Later werden de patiënten steeds meer als lichamelijk zieken beschouwd en behandeld. Aldus kwamen de bedverpleging en de badverpleging in zwang. Dit had tot gevolg dat in menige inrichting zo'n zestig procent van alle patiënten permanent in bed verbleef. Zo zag de 'keten van lege zondagen' er in de psychiatrie van een eeuw geleden dus uit. In zijn boek Aktivere Krankenbehandlung in der Irrenanstalt (1929) leverde Simon scherpe kritiek op dit passief makende zorgconcept.

1-3-2007 - Jaap van Weeghel
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Inhoudsopgave

inhoud 2 Redactioneel | Sonja van Rooijen 4 Contact verloren. Berichten vanuit de parkeergarage | Marlieke de Jonge 13 Bild | Diepwatercollectief 14 Ervaringsdeskundigen in de hulpverlening - bruggenbouwers of bondgenoten? | Annette Plooy 22 DRÖES Jong 23 Icon Hermann Simon | Jaap van Weeghel 26 Zorg voor verslaafde dak- en thuislozen in Utrecht | Sonja van Rooijen en Dorinda Maas 39 Praxis Volgens de diagnose... | Annemarie Kroet 41 HIJZELAAR Ben bang 42 Herstel Tweede Leven | Ingrid Beckers 44 De verpleegkundige uit zijn rol | Henri Hofman 52 Inits Het landelijk platform ervaringswerkers in (F)ACT-teams | Annette Furnemont 54 Bemoeizorg en rehabilitatie: één menu van de RIBW | Simone M. van de Lindt 62 Re-habs 65 Toen Dwang en drang | Marije Wilmink

1-3-2007 -
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Redactioneel

'Hebt u wel eens rondgetoerd in een parkeergarage - dat je nergens de uitgang kunt vinden? Houd dat jaren vol en het heet de weg kwijtgeraakt, perspectief verloren.' Mocht u al in een zomerroes verkeren, Marlieke de Jonge schudt ons wakker met haar snedige pen en bericht ons vanuit de parkeergarage. Zij duidt op het verschil tussen mensen in de maatschappij en mensen in de marge, mensen die maatschappelijk geparkeerd worden. En keert zich tegen de illusie van zorg als sociale zekerheid: 'in plaats van vangnet en springplank is het een opbergsysteem geworden van beheersbaarheid. (...) Voor wat hoort wat. U zorgt , wij zwijgen.' De Jonge besluit haar pamflet met een oproep: 'Gezocht: bondgenoten met richtingsgevoel. Wij kunnen de uitgang alleen niet meer vinden. Helpt u zoeken? Dan moet u de weg wel weten. (.) De terriërmentaliteit hebben om ons niet in de steek te laten onderweg. Ondanks onze sabotageacties. De reis begint met contact, van mens tot mens. En het doel, de richting is ook contact: herstel van verbanden. (...) Zorg leent zich niet als maatschappelijke parkeergarage. Niet meer.'

1-3-2007 - Sonja van Rooijen
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Volgens de diagnose...

Annemarie Kroet, werkzaam in een ACT-team en ervaringsdeskundige Sinds enige tijd ben ik in dienst als ervaringsdeskundige in een ACT-team. In de dagelijkse praktijk heb ik te maken met mensen die lijden aan een psychotische stoornis, en de meesten ervan zijn gediagnosticeerd als schizofreen.

1-3-2007 - Annemarie Kroet
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Zorg voor verslaafde dak- en thuislozen in Utrecht

Utrecht had een tijdlang het bedenkelijke imago van een stad waar je rond het station en het aanpalende winkelgebied Hoog Catharijne letterlijk struikelde over de verslaafde mensen die daar dag en nacht rondzwierven. De opvangcapaciteit was bij lange na niet voldoende om hen van de straat te houden, laat staan om hen zorg te bieden die ze op grond van hun complexe problematiek nodig hadden. Utrecht zag zich genoodzaakt tot ingrijpen en lanceerde in 1999 een omvattend plan: Project BinnenPlaats. Nu, anno 2007, is de overlast enorm teruggedrongen en de zorg voor deze doelgroep aanzienlijk verbeterd. Wat zijn de ingrediënten voor dit succes?

1-3-2007 - Sonja van Rooijen en Dorinda Maas
Editie 2 - 2007
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website